Nederland telt ruim 2.500 rechters en daarnaast werken er nog zo’n tienduizend mensen bij de rechterlijke macht. Logisch dus dat er binnen een organisatie van die omvang weleens wat misgaat. Op papier is het dan allemaal goed geregeld. Er zijn klachtenregelingen, je kunt veelal nog in beroep gaan en als een rechter het echt te bont heeft gemaakt kan je terecht bij de procureur-generaal bij de Hoge Raad. Maar dat is de papieren werkelijkheid. In de praktijk namelijk is de rechterlijke macht vooral een soort oester die zich sluit wanneer zij ook maar de geringste kritiek ontmoet. Om dat te illustreren bespreken wij op deze website een aantal gevallen waarin de rechter het liet afweten. Gevallen die wij kennen uit onze eigen praktijk en die de oogst zijn van – schrik niet! – niet meer dan een jaar rechtsbijstandverlening aan burgers die op de rechter dachten te kunnen rekenen.

Een waarschuwing vooraf

Hoewel wij de verschillende kwesties zoveel mogelijk onderbouwen met feiten en documenten is het altijd van belang dat je zelf blijft nadenken en je niet zomaar een oordeel vormt. Wij zijn immers te zeer betrokken bij deze zaken om een neutrale positie te kunnen claimen. Kijk dus gerust of onze argumenten jou overtuigen en voel je vrij om ons daarop aan te spreken wanneer dat niet zo is. Alle betrokkenen zijn overigens door ons uitgenodigd om eventuele onjuistheden te corrigeren. Daarnaast staat het hen te allen tijde vrij om hun visie op de zaak te geven, iets waarbij wij de garantie geven dat die visie hoe dan ook op deze website zal worden gepubliceerd. Wij hopen op die manier een zo afgewogen mogelijk beeld te geven van de ervaringen die wij hebben opgedaan.

Anonimisering

Alle documenten die wij in dit verband publiceren hebben wij geanonimiseerd op de wijze die is voorzien in de anonimiseringsrichtlijnen van de Raad voor de rechtspraak. Mocht daar toch nog iets bij zijn misgegaan dan stellen we het op prijs wanneer je ons dit wilt melden.